Krioterapia
Wykorzystanie niskiej temperatury jako środka leczniczego znane było od wieków, ale dopiero obecny stan wiedzy technicznej umożliwił dynamiczny rozwój kriogeniki i kriobiologii oraz stworzył teoretyczne i techniczne podstawy rozwoju krioterapii. Prace kriobiologów: Smith'a, Merymana, Levelocka, Mazura i innych wyjaśniły mechanizm działania niskiej temperatury na komórki i tkanki, co umożliwiło zastosowanie jej do celów klinicznych.
Leczenie zimnem /kriostymulacja/ jest metodą coraz powszechniej stosowaną w leczeniu reumatycznych i innych chorób układu ruchu, urazów, obrzęków, oparzeń itp.
Strumień pary azotu uzyskiwany za pomocą urządzenia KRIOPOL R u wylotu dyszy, na końcu elastycznego węża osiąga temperaturę roboczą / -160 stopni C/ już po ok. 30 s od włączenia urządzenia.
Działanie przeciwbólowe niskiej temperatury umożliwia pełną kinezyterapię stawów. Kriostymulacja nie może w chwili obecnej eliminować leczenia farmakologicznego, jakkolwiek leczenie to przy zastosowaniu kriostymulacji jest wyraźnie mniej intensywne. Zmniejszenie bólu aktywizuje chorego, poprawia jego kondycję psychiczną i zachęca do wykonywania ćwiczeń, których w stanie bólowym nie mógłby wykonać. Istotnym aspektem kriostymulacji jest doskonała tolerancja zabiegu.
U chorych leczonych tą metodą, znacznie zmniejszyła się liczba wykonywanych dostawowych blokad sterydowych. Dostawowe podawanie leku stanowi potencjalną możliwość zniszczenia chrząstki - metoda nieinwazyjna jaką jest nadmuch miejscowy, stanowi szansę zupełnego uniknięcia jatrogennego traumatyzowania tkanek.
W niektórych przypadkach dzięki kriostymulacji udaje się uniknąć zabiegu operacyjnegou chorych, u których ze względu na patologiczny rozrost błony maziowej, istniały wcześniej wskazania do wykonania synowektomii. Zabieg oziębiania powoduje mocne przegrzanie endogenne stawów aż do przekroczenia ciepłoty wyjściowej o około 3-4 stopni C i utrzymania się jej do 3-4 godzin.
Po kuracji niskimi temperaturami następuje:
- Uśmierzenie bólu
- Obniżenie aktywności procesu zapalnego
- Obniżenie napięcia mięśni
- Zmniejszanie się obrzęków
- Poprawa stanu klinicznego i funkcjonalnego polegająca na zwiększeniu zakresu ruchomości chłodzonych stawów i wzroście siły mięśniowej
- Złagodzenie stanów pooparzeniowych
- Skrócenie czasu leczenia kontuzji
WSKAZANIA:
- Reumatoidalne zapalenie stawów /rzs/
- Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa /zzsk/
- Schorzenia zwyrodnieniowe stawów
- Zespół kręgosłupa szyjnego
- Zapalenie okołostawowe
- Zespół bolesnego barku
- Dyskopatie
- Zespół Reitera
- Liszaj rumieniowaty
- Postrzał
- Tendopatie
- Mialgie
- Naderwania ścięgien, zapalenia okołościęgnowe, zapalenia ścięgien
- Zwichnięcia, skręcenia, złamania
- Obrzęki pooperacyjne
- Oparzenia
- Długo nie gojące się rany
