Na czym polega rehabilitacja metodą Vojty?
Rehabilitacja metodą Vojty bazuje na twierdzeniu, że rozwój dziecka postępuje według zakodowanego w mózgu programu. Jeżeli układ nerwowy ulega uszkodzeniu, to malec nie ma dostępu do prawidłowych wzorców ruchu, a w ich miejscu pojawiają się wzorce niewłaściwe.
W czasie obserwacji oraz rehabilitacji dzieci z porażeniem mózgowym Vojta odkrył, że ich wszystkie części ciała są połączone w jeden wspólny schemat. Potwierdził także, że na ciele malucha znajdują się miejsca, które przy odpowiedniej stymulacji wywołają określone reakcje ruchowe. Najważniejszym wnioskiem z tych obserwacji było to, że za niepełnosprawność ruchową nie są odpowiedzialne uszkodzone mięśnie, a ośrodek sterujący, czyli mózg.

Co to jest metoda Vojty?
Nazwa metody pochodzi od nazwiska czeskiego profesora Vaclava Vojta, który był neurologiem dziecięcym. Koncepcja jego rehabilitacji neurofizjologicznej powstała w wyniku obserwacji rozwoju ruchowego noworodków oraz niemowląt.
Dla kogo metoda Vojty?
- leczeniu niedowładów
- zagrożeniu mózgowym porażeniem dziecięcym
- asymetrii postawy i rozwoju funkcji podczas pierwszego roku życia
- ortopedycznych wadach postawy
- zaburzeniach ośrodkowej koordynacji nerwowej (zokn)
- przepuklinie oponowo rdzeniowej
- rozszczepie kręgosłupa
- schorzeniach ortopedycznych
- zespole Downa
- skoliozie
- wodogłowiu
Nieprawidłowości CUN
Najważniejszy jest ucisk
Idąc dalej w swoich obserwacjach, Vaclav Vojta połączył ze sobą twierdzenie o zakodowywanym w mózgu programie ze stymulacją prawidłowych odruchów za pomocą ucisku. Jeżeli dziecko zakoduje w mózgu odpowiednie wzorce ruchowe podczas stymulacji, to będzie mogło je w przyszłości wykorzystywać do poruszania się w prawidłowy sposób. Odpowiednie wzorce ruchowe według Vojta są zakodowane w mózgu nawet niepełnosprawnego dziecka. Należy je tylko aktywować i utrwalić. Można to zrobić poprzez umiejętne uciskanie stref stymulacji.
Jak przebiega rehabilitacja metodą Vojty?
Przebieg rehabilitacji zawsze ustalany jest indywidualnie. Metodę można stosować zarówno u dzieci z uszkodzeniami centralnego ośrodka nerwowego, ale także u wcześniaków, których stan zdrowia tego wymaga oraz maluchów z ortopedycznymi wadami postawy. W zależności od schorzenia układa się specjalny plan stymulacji.

Diagnozowanie
Na podstawie wyników obserwacji specjalista układa plan „ćwiczeń”. Następnie szkoli rodziców, w jaki sposób należy je przeprowadzać. Stymulacje powinny odbywać się cztery razy dziennie.